De laatste dagen in El Palo

Jullie Koningsdag, mijn eerste Regendag. Heb voor de gelegenheid (dit wb Koningsdag) mijn oranje rokje en mijn oranje hemdje aangetrokken. Dat is voor mij genoeg Koningsdag. Wat het weer betreft wilden ‘ze’ blijkbaar erg HollandsKoningsdags doen: ik kwam in een regenbui terecht.   
Dat had ook te maken met mijn missie van morgen, waardoor ik gisteren ook een missie had.      
Morgen dus naar Sevilla. Met Alvaro, via BlaBlaCars. Alvaro vertrekt niet zo heel ver hier vandaan, ongeveer 2 km lopen. Waarom hij dan op een berg gaat wonen??? Dat wordt klauteren voor mij, met m’n onhandig draagbare Ortlieb fietstas om de schouder. Dat is echt het enige probleem: die zware tas om mijn schouder. Artrose is een lastig ding.     
Gisteren heb ik de route zonder object gelopen. Het eerste stuk gaat nog wel, redelijk gezellig, maar dan krijg je de stijging en geen winkeltjes of cafeetjes. Er komt 1 bankje, daar ga ik natuurlijk op zitten, en direct daarna de ene grote weg na de andere. Veel oversteken, maar jeetje joh, als de automobilisten je hier al aan zien komen lopen stoppen ze!!! Ik wou dat dat in Nederland ook zo gaat. Het geeft aan dat men niet zo gehaast is én dat men doorheeft dat er meer mensen deelnemen aan het verkeer.    
Ja toch?     
Beter dus.       
Gisteren aan de telefoon met Betty doorgenomen hoe ik de voetreis deze berg op wat zou kunnen verlichten. We kwamen op het idee van een boodschappenwagentje. Ik was net die middag naar zo’n Jantje van Alles winkel geweest voor het kopen van een grote enveloppe en een doosje.

-Oh, even uitleggen: ik wilde wat dingen (terug)sturen naar Nederland: mijn schrift, met daarin mijn DIPLOMA!!. Dit in een enveloppe + gympen en een paar kleren en daarvoor kocht ik een doosje.

Die winkel was echt te gek, Jantje van Alles, Winkel van Sinkel. Superchollo, met een Marokkaanse eigenaar. Bedenk het en ze hebben het! 
En zo kwam ik op het idee daar mijn slag te slaan. En die winkel is zo dichtbij, ik ben er maar gelijk na het telefoontje naar toe gesneld.
Helaas, vroeg dicht. En geen winkeltijden te bekennen.
Maar vanmorgen waren ze niet meer dicht. Ik trok mijn regenjas aan, het zag er wat dreigend uit, en was een paar minuten later in Superchollo.     
Boodschappenkarretjes in de prijs van €27 tot €99. Helaas. Want voor iets wat ik na gebruik achter zou laten in een stinkend rijke buurt, was me dat te duur. Vond ook nog een mini-steekwagentje. Er stond geen prijs op. De verkoper (andere man dan die van gisteren) streek eens over zijn snor, keek naar mij en schatte mij in voor €22. Te hoog bedrag voor overeenstemming na een handjeklap. Koop ging niet door, dus.   
Inmiddels vlogen de paraplu’s voor €5 over de toonbank. Was ik er naartoe gelopen terwijl het wat was gaan druppelen, inmiddels bleek het toch wel heftig te regenen. Capuchon op en de winkel uit. Had ik nu vriendschap gesloten met de Marokkaanse meneer, dan was ik nog vrolijk rondkijkend door de winkel gecrosst, maar die vriendschap was er niet: €22 euro voor zo’n stom steekwagentje!! Zijn ze nou helemaal….

en dus: morgen maar gewoon rustig naar boven lopen.    
Een taxi zit er ook niet in en om de bus te nemen moet ik eerst een stuk lopen om twee haltes mee te rijden en daarna moet ik ook weer een stuk lopen. Je ziet: genoeg research gepleegd om gewoon monter op stap te gaan.   
Moet hier om 11 uur uit de kamer zijn en om 13.10uur vertrekt Alvaro vanuit zijn meer dan chique woning.  Tijd te over, dus.   

Ik vertelde het al: ik heb mijn diploma behaald!!! Niveau A2.   
Het zegt niet zoveel, hoor, hoefde geen test te doen of zo. Het is natuurlijk leuk voor de tijdelijke studenten om een interessant uitziend certificaat te krijgen. Natuurlijk: Heb de lessen gevolgd, m’n huiswerk gemaakt en zo nu en dan laten horen wat ik weet. Maar ben inmiddels wel in het stadium van: HEEL bewust redelijk onbekwaam. Maar dat weerhoudt mij er niet van dat ik meer wil! In het najaar ga ik weer naar de lessen van Eddy en het idee is om hier volgend jaar twee maanden te zijn en twee maanden in de morgen Spaanse les te nemen. Misschien fiets ik daarna dan weer terug, mogelijk de Zilverroute, of door Portugal.      
Nou ja, ben weer aardig op dreef, eerst maar eens in Sevilla komen en daarvandaan fietsen.

Gisterenavond vroeg Wolfgang of ik zin had met hem ergens te eten en zo zijn we samen naar een tapa’s bar gegaan en hebben daar lekker en gezellig gegeten.     
Daarna de boulevard naar het oosten afgelopen. Een gezellig stelletje, dus. Hij is ook een fietser, we hebben genoeg interessante stof te delen.     
In het Engels-Spaans-Duits.

Jullie weten weer van alles. Niet superinteressant, maar ja, zoveel maak ik niet mee en tóch (of juist daarom) geniet ik!