En toch alleen op stap

Donderdag               Isières                       76 km

Twee jaar geleden ontmoetten zij en ik elkaar in Zimbabwe. We zaten samen in een fietsgroep, die fietste door Zimbabwe en Zambia. Daarna ging zij weer terug naar Nederland. Ik hoorde bij de groep mensen, die nog door Namibië naar Zuid-Afrika fietste.                                                                  Maar de vriendschap tussen haar en mij was een feit.

Vorig jaar maart besloten zij en ik die zomer (2020) samen naar de Ardèche te fietsen. Wisten wij veel…die corona zou dan wel zijn biezen gepakt hebben, toch??                                   Nou, niet dus. Maar er waren meer kinken in de kabel: mijn rechter knie wilde niet meer mee én de verbouwing op de boot duurde veel langer dan gepland.                                                
En dus gingen we niet! Ik kreeg een nieuwe knie (30 september was de dag), de boot was inmiddels verbouwd en die corona zullen we toch binnenkort wel de baas zijn? 

In januari dit jaar kreeg ik van Frank en Ron een hartelijke nieuwjaarswens. En daar stond ook in dat ze nu een eigen plek gekocht hebben. In Juignac. Met zwembad en weer vele workshops in de aanbieding. Jaren geleden heb ik bij hen ook een workshop gedaan, terugspeeltoneel…Dat was toen vlakbij Cahors. Het was een geweldige week. Het leek me wel leuk dit jaar ook een week de een of andere workshop te doen.
Daarom vroeg ik haar of ze zin had een fietstocht te maken naar Juignac in plaats van naar de Ardèche. Ik had gezien dat Juignac 40 km ten zuiden van Angoulême ligt en praktisch op de fietsroute naar Santiago de Compostela.  
 

Zij vond het een leuk idee.                
 We vonden in de week van 7 tot 14 augustus precies dat wat ons beiden het meeste aanspreekt: in de morgen zangworkshop (ik) en in de middag tekenen en/of schilderen (zij).                                                          We gaven ons op. Maar de gezamenlijke fietstocht mocht gewoon niet gebeuren: bij haar begon een oude hernia van zich te laten spreken.                                                
En dat doet hij nog steeds! Het wil maar niet overgaan!                                                                Op een gegeven moment werd er een knoop doorgehakt: zij zou niet met mij starten, maar (hopelijk) later, in Chartres, aanhaken.                                
Maar helaas moet ook dat deel van het plan aan de kant gezet worden.  
En zo staat het er nu voor.   
Annemieke komt met de auto.

En ik fiets alleen. 

Totaal 208 km