Weer genieten

Dit is perfect!!!!    
Rechts achter mij hoor ik het gekabbel van een watertje. In de verte hoor ik een koekoek, oh ja, ook een duif. Dichterbij hoor ik nog veel meer vogels. Met van die hoge stemmetjes. Ik wil gaan weten wat het voor vogels zijn. Ze lijken met elkaar te praten. De blaadjes ruisen zachtjes in de wind. Geen wolkje aan de lucht. Ik voel me op dit moment alleen maar heel erg gelukkig. Met niets, maar dat is niet waar, want het is met heel veel.

Ik heb een schaduwplek gevonden, paadje naar rechts van het heerlijk rustige D-weggetje door het heuvelachtige landschap. Beetje bos, beetje weiland, rode klaprozen, gele duizendschoon, helmgras en natuurlijk nog heel veel meer!   
Wát ‘n contrast met gisteren!!
Ik moest gisteren door Nancy en ook al gaf de route aan dat ik voornamelijk over fietspaden langs water zou gaan, en dat was ook zo, het was DRUK!!! Er was industrie, er was veel verkeer, soms moest ik toch ergens oversteken, een rotonde nemen, scherpe bochten maken, ineens klimmen of hartstikke hard dalen. Ik vond het maar niks. En dan kan ik, dankzij deze superfiets, de beslissing nemen níét op de camping van Nancy te gaan staan, want dan moest ik ook nog Nancy door, maar Nancy uiteindelijk achter me te laten en door te trappen naar de volgende camping. Want op deze fiets word ik wel een soort van moe, kan me niet met mijn ogen dicht zonder iets te doen voort laten bewegen, maar als ik toch nog 20km verder moet breng ik dat wel op. Word er niet kapot van. Wat een genot!!! Log aan de hand en meer dan frivool als ik er op zit!!   
 

En zo trapte ik door. Had de geplande camping online bekeken en kon er niet goed hoogte van krijgen. Foto’s van een speeltuintje…niet dat dat mij nou zo blij maakt, want van opwinding schreeuwende hoge kinderstemmetjes op de draaimolen zijn niet echt mijn keus, maar het klinkt wel als wat leven in de brouwerij. Leven!! én Brouwerij!! Want had wel weer eens zin in een biertje na het fietsen, vooral na deze fietsdag.   
Maar om de een of andere reden vertrouwde ik het niet helemaal. Misschien was er geen restaurantje of zo. Had in ieder geval nog een aantal volkoren wraps, nog wat veldsla, kleine komkommertjes en kaas en als smaakmaker Old El Paso tacosaus. En gelukkig maar!!!  Want dat bleek wel nodig.

Daar was de camping. Na 102 km.  
Eens heb ik door Noord-Amerika gereisd, lang in het Zuid-Westen, en deze camping deed me daar heel erg aan denken. Een groot vlak droog terrein met geel stug gras. Er stonden twee gebouwen op, beide op hoge palen. Verder stonden er een stuk of 7 campers. Geen tenten. Om op dit terrein te komen moest je door de slagbomen. Of er langs, want dat kon als fietser. Ik ging er dus langs. Via een groot bord werd ik welkom geheten. Ik werd, als cycliste, apart vermeld. Op het terrein mochten 35 campers en 10 tentjes staan en maximaal 2 dagen en je mocht je camper of tent niet een dag onbeheerd achter laten. Ik was ook niet de enige, die een desert voor zich zag want op elke paal hing een bord met daarop een rennend figuurtje, rennend om te vluchten voor brand. Het terrein was omheind met heel veel palen. En dus waren er heel veel bordjes.  
Ik maakte even kennis met een camper met een Nederlandse man en vrouw en vertelde dat ik mijn tentje achter hun camper zou opzetten, zodat ik bij een stroompaal stond om mijn accu te laden.   
Op het terrein, naast een van de gebouwen op poten, stond een keetje en daarin was een douche, een wc en twee wastafels en een trekker om de boel weer droog te trekken. Héérlijke douche!!!    
En het kostte niks.

Vanmorgen maar geen oploskoffie gemaakt. Nu ging ik toch echt voor een echt bakkie.    
Om kwart over 8 fietste ik weg, maar het echte bakkie nog niet gevonden. Behalve dan twee flesjes Starbucks Café Frais, waar ik bij deze lunch ook al zo van geniet!

Goh, wilde ook nog gaan uitweiden waarom ik zo blij word van deze D-weggetjes en niet van die jaagpaden langs een kanaal. Maar dat komt dan nog. Zo is het wel weer genoeg, toch?

Slaap vannacht bij Jan en een vriend van hem, Tom. En de hond Ollie. Óók nog over te schrijven!

Veel liefs uit Jorxey