Vermiste sleutel en regen

Gisterenavond brachten we de vuilnis nog even weg, voordat we in onze tenten zouden duiken. Het was zo ongeveer half 10 en behalve op ons voetbalveldje was het een gezelligheid op de camping. ‘Jeu de boules’ ‘dat andere spel met van die stokken, waar je wel of niet een koning mee moet omgooien’ ‘barbecueën’ en nog veel meer campingspellen zagen we voorbij komen.

We lagen dus best wel vroeg in onze tentjes, maar de wekkers stonden dan ook op half 7. We hadden gezien dat het de volgende dag rond half 12 op onze route zou gaan regenen en om 14 uur zou plenzen tot 18 uur in Diest, waar Astrid al vrijdag een hotelkamer had gereserveerd. En de incheck was om 14 uur, dus dat kwam helemaal goed uit!

Er was geen koffie op de camping, dus wanneer wanneer zou onze eerste koffieplek zijn? En eindelijk, we zagen om 11 uur in Beringen bij een kerk parasols! En dat was nog niet alles: er was daar ook nog een braderie!! En dat was ook precies wat je je daarbij voor kunt stellen: een gemoedelijke vlooienmarkt op straat. Gemoedelijk is echt het juiste woord. Wij ging op een terras zitten aan de vlooienmarkt. Het was een gezellig terras. Toen we bij 2 mensen aan een tafeltje mochten zitten was het nog lekker weer. Ik legde m’n telefoon, m’n fietssleuteltje en m’n fietscomputertje op het tafeltje. We bestelden onze koffies! Zó lekker!!  De regen was in aantocht. Eerst haalde ik mijn vestje van mijn fiets, daarna mijn regenjas. We dronken onze koffie, gingen beiden nog wel even naar de wc. En toen gingen we weg…                   Maar, bij de fiets gekomen kon ik dus nergens mijn sleuteltje vinden. Terug naar het terras. Het hele terras in rep en roer. Iedereen keek onder stoelen en tafels. En toen ik dan maar op de wc ging kijken bleek daar ook al iemand aan het zoeken. Terug naar de fietsen, waar Astrid ook al haar eigen tas aan het uitpakken was. Terug naar het terras. Daar deed ik dan maar eerst mijn regenjas en daarna mijn vestje uit. Die had ik tenslotte ook niet aan toen we aankwamen bij het terras. En toen….een van de drie Jupiler-meneren riep: “Daar!!!!!” De sleutel lag nu op de grond!!! Iedereen stond op en begon te juichen!! Ik ook! “Hoera!!!!!” Geapplaudisseer. “Goede reis!!!” riep men in koor toen we wegfietsten! Wij zwaaiden en fietsten de hoek om. We hadden leuke vrienden gemaakt!!

Toen we hier in Diest aankwamen waren we drijfnat. Het had echt keihard geregend! Eén keer wilden we in een bushokje schuilen, maar 5 e-bikers waren ons net voor en toen was het hokje vol.

 We kregen een heerlijke grote hotelkamer, waar we de tenten en natte kleren konden uithangen. Later gingen we Diest in en bezochten een mooi begijnhof, waar ik ‘het lekkerste bier van de wereld’, zoals de kastelein wist te vertellen, heb mogen drinken.

Wat een avonturen toch weer!