Weer alleen verder

In de nacht van 1 op 2 juni sliepen we in een prima hotelletje midden in Sankt Vith. Op 2 juni, zouden we afscheid nemen en ieder ons weegs gaan.  
Astrid via de oostkant naar het zuiden fietsen en ik via de westkant.   
We fietsten nog een stukje Vennbahn samen en na een kilometer of 15, het was 10 uur en we hadden 100km Vennbahn samen gefietst, moest ik rechtsaf slaan. Nog een selfie. Elkaar nog vertellen hoe gek het zou zijn zonder de ander, nog 1x zwaaien en we verlieten elkaar. Ik fietste naar het redelijk onoverzichtelijke  Trois Vierges, het eindpunt van de Vennbahn.  
Ik had een camping op het oog, het leek een pittig eindje en dat was het ook. Om kwart voor vier fietste ik deze zogenoemde natuurcamping op, 92 km vanaf de start.   
Het is wat op deze fantastische e-bike. Ik moet er zeker nog voor werken, maar ik kom niet bezweet aan en onderweg is het zó genieten!! Ik troost mij met de gedachte dat ik toch zeker 35.000 km gecrosst heb zonder ondersteuning, bepakt en wel. Blijkbaar heb ik die gedachten toch nodig.   
Ergens reed ik ook nog ineens Luxemburg binnen. En ik moet er ook uit gereden zijn, want die natuurcamping ligt in België.
Ik fietste de camping op om kwart voor 4 en toen herkende ik het. Ik was hier eerder geweest. In september 2018, het jaar waarin ik officieel met pensioen ging. Het was toen koud en ik had een trekkershut gereserveerd. Op de site zag het er (en ziet het nog steeds) geweldig uit: visvijver, zwemvijver, verschillende te huren caravans, 2 tipi’s, een taverne aan het water en veel natuur.  
Het was en is nog steeds een flinke rommel. De caravans zijn vies en staan scheef door de plantengroei er om en er in. De tipi’s zijn vele palen, die tezamen een tipi zouden kunnen vormen. De taverne???? Nou, die is er gewoon niet. En ik had gerekend op eten. Bij de taverne, tafeltje aan het water. Maar ik kon wel eten, spaghetti bolognese schafte de pot. Toen ik zei dat ik geen vlees eet werd er overlegd. Maar dat kon, ik zou een saus met linzen krijgen. Dat klonk dus níét lekker, maar ik zou me laten verrassen. Om half 8 kon ik komen.   
Het eten was echt héérlijk!!!!!  Maar verder vond ik het er eigenlijk gek. De man en vrouw zijn Nederlanders. Zo rond de 60/70. Toen ik de camping herkende kwam er ook iets boven over de vrouw, er wás iets met haar, maar ik wist niet meer wat. Tot ik haar nu weer zag. Ze heeft een bochel. Of heet dat niet zo? Ze loopt compleet krom. Hartstikke krom. Ik geloof dat ik dat nog nooit zo erg bij iemand anders heb gezien. De tekeningen van de heks van Hans en Grietje laten precies zien hoe zij loopt. Ook met een stok.   
Vanmorgen vroeg ik me af hoe ik onder woorden kan brengen hoe deze camping overkomt op mij. En ik bedacht: het is een droom. Deze man en vrouw kochten dit prachtige terrein, met de droom van een veelzijdige camping. Er stonden nu potten met zielige planten, die ook compleet door onkruid niet de mogelijkheid hadden uit te groeien tot iets moois. Deze camping heeft duidelijk iemand nodig die structureel onderhoud pleegt. Het is gewoon zonde zoals dit er nu bij ligt.

Maar ik heb er heerlijk geslapen. Op de camping stond nog een ouder Nederlands echtpaar met een caravan en een Nederlandse vrouw met een hond en een busje.  
‘s Morgens heb ik voor het eerst mijn dompelaar gebruikt!!! Water gekookt en daarin een zakje hazelnoot-oploskoffie of zoiets. Op reis is het toch altijd anders genieten.

Om 11 uur fietste ik de camping af. Óp naar het zuiden. Óp naar Frankrijk. En ik reed Frankrijk in. Dat voelde echt als thuiskomen. Ik heb daarom een lied ingezet en ging zoevend heuvel op heuvel af. Fiets en ik beginnen op elkaar ingespeeld te raken. Aanvankelijk dacht ik alleen op de Eco-stand te gaan fietsen, maar dat is voorbij! Stomme stoerdoenerij, zeg! De Ardennen hebben pittige klimmetjes en wat zou ik met zo’n 8 km/uur omhoog zwoegen met logge vrind en bagage en dan ook nog op de eco-stand. Even drie keer knopje indrukken en ik rij rustig naar boven.  
Eco en High ken ik nu, nu nog leren wat STD en Auto te bieden hebben.

Ik hou jullie op de hoogte!!

liefs uit Sivry sur Meuse