Toch nog drie fietsdagen!!

Hier zit ik in de vroege morgen. Het is nog héél stil. Wat vogeltjes fluiten en de hertjes en hazen maken geen geluid, althans ik hoor dat niet.   
Achter me ontwaken de bewoners van het huis.  De ochtendvrijwilliger is samen met de kokkin Odrada het ontbijt aan het voorbereiden.    
Er is hier een regel dat er vóór 9 uur, vóór het ontbijt, niet gepraat wordt. Dat is echt heerlijk.
 

Er komt een vogel overgevlogen en die gaat op een tak van de boom rechts van mij zitten. Hij doet net of ik erbij hoor en zo overkomt me zomaar de gedachte: ‘ik ben nu één met de natuur’ Goh, realiseer ik me, dát is een oudje!! Maar het voelt echt zo.

In de zogeheten studio (zie de foto’s, waar de witte gordijnen geknoopt naar beneden hangen) is nu een soort van yoga sessie. Die is van 8 uur tot kwart voor 9 voor de liefhebbers. Tja….en daar kan ik niet aan mee doen. Mijn gewrichten willen dat niet en als ik van de grond omhoog moet is dat niet prettig en een potsierlijke (dit woord past er precíés bij) vertoning. Ach, jammer, maar er is zóveel wat ik wel kan, dan maar geen ‘zonnegroet’ of ‘dog facing down’.

Straks, om 9 uur, wordt er voorzichtig gepraat en halen we ons ontbijt uit de hal. Kies maar uit: brood, crackers, jam, pindakaas, kaas, yoghurt, muesli, crusli, fruit. Thee, koffie, melk.
En dat ga je dan ergens, alleen of met iemand anders, of met een groepje, eten.  
Na het eten zet je bordje en kopje in de grijze bak. Wordt gewoon weggehaald en afgewassen.  
Om 10 uur start de zangworkshop. In de studio. Zó leuk!!! We zijn met z’n tienen en Ien is de juf. 
 

Toen ik hier dus was aangekomen en gelijk als een waterval begon te tetteren (ik heb maar even uitgelegd dat ik 2,5 week niet lekker heb kunnen praten ☺️) druppelden de anderen binnen. Er kwamen 2 mannen binnen en ik wist dat ik die ene, wat grotere, kende. Maar waarvan? Zij schudden handen, sommigen wilden ge-elleboogd worden, en stelden zich voor. Martin, de petieterige, en Erik. Tegen Erik zei ik: “Ik ken jou!” “Ja” zei hij “van het MLA, ik ben van de ICT” Jaaaaaaa!!! Inderdaad! Een van de weinige zeer toegankelijke ICT’s op een school en Erik was 1 van de drie mannen. Nou ja zeg…..  
Zij zijn twee vrienden, die elkaar van een koor kennen. En zitten dus ook in het koor, nu.

We zingen van 10 tot 13 uur, daarna is de lunch. Weer geserveerd in de hal. Ongetwijfeld net zo lekker als gisteren. 
Al het eten hier is vegetarisch, en niet alleen maar kikkererwten op een bedje van rucola, maar alles heel erg lekker en gevarieerd.

Na de lunch, om 14 uur, gaan de schilders en tekenaars aan de slag. Gisteren ben ik toen eerst in de zon (!!!!!!!) in een hangmat in slaap gevallen en daarna voor het huis bij drie andere zangvrouwen gaan zitten en gaan lezen. Was het plan, maar daar kwam niks van want er was alweer een toevalligheid.   
Vertel ik de volgende keer!!

Nou zeg, ik dacht dat ik nu niets te vertellen had, en dat heb ik misschien ook niet, maar ik vind het nog steeds zó leuk om van alles en nog wat met jullie te delen.   

En ik heb nog een paar fietsdagen in het verschiet: naar Doude en Catherine, ongeveer 200 km hier vandaan.

Ik ga nu een kopje koffie halen. De zon heeft zich nog niet laten zien. Komt straks!!