Deze klopte echt niet

Donderdag               Mansle                97km

Eerst werd ik om 1.29 wakker. Moest ik al opstaan? O nee…Nog wel wat vroeg.  
Beetje onrustig geslapen omdat ik wist dat ik vroeg wilde vertrekken. Ik voelde me echt wakker om tien voor 6. Het was nog donker!! 
Dus opstaan. Koffie zetten en melk in het opschuimertje opschuimen. Zo bijzonder dat ze dat hier hebben.   
Nou ja, en dan gaan redderen. En lekker ontbijten. En fiets weer optuigen. Regenjas in de aanslag, net als m’n gekke gele hesje zodat de auto’s me kunnen zien. Helaas heb ik dit alles weer nodig gehad, maar het heeft niet zo hard geregend als de dagen hiervoor.   
Ook weer genoten van mijn omgeving.

Op een gegeven moment realiseerde ik me hoe stil het was en hoe alleen op de wereld ik leek. Ik keek om me heen en zag glooiend landschap, vergezichten, zonnebloemen, maïs, koren en alles zo stil. Want behalve het afzien zijn deze momenten er ook.    
Ik moest ook denken aan wat iemand een keer tegen me zei toen ik weer een lange fietstocht ging maken. Hij zei: “Hoe is dat om zoveel uren alleen met je gedachten te zijn? Is dat fijn?” En ja, dat is bijzonder en fijn. Dat is mijn meditatie, ik ben helemaal alleen met mezelf. Ik geniet daarvan, ondanks de vette tegenwind, de regenbuien, de steile hellingen.

Ongeveer 5 km vóór het dorp waar ik moest zijn mailde ik Valérie. Ik zat op ongeveer 78 km. Ook nu wisten mijn navigatiehulpen niet precies waar ik moest zijn. Ik wilde van haar weten waar ik het beste wat boodschappen kon doen. En toen schreef ze: “in Mansle”. Ik zocht het op. Maar dat dorp lag totaal niet daar in de buurt of op de route, dat lag 15 km westelijk. Ik belde haar en wat bleek? Ze had haar huis verkocht en was verhuisd! Ze was naar een dorp, ongeveer 18km verder verhuisd……..      

Dus moest ik nu naar Masle. Ik ging niet eens vragen of ik nog wel kon komen, ze ging zelf eventueel maar op de bank. Ze had mijn reservering (zelfs voor 2 personen) geaccepteerd. Masle, naar het westen, 15 km van de route.   
Ik nam niet meer de tijd om wel of niet boos te worden. Ik was moe! Zat vanaf 8 uur op de fiets, op twee korte pauzes na, ik wilde er zijn!!!!!   
Toen ik dan EINDELIJK bij haar aankwam zag ik een hele open vrouw met een rommelig huis. En een hele lieve grote collie, 13 jaar, die het liefst in de deuropening ligt. Valérie bood aan dat ik mee zou eten. Voor 12 euro. Leek me wel zo praktisch. En zo gingen we samen naar de Intermarché. Het voelde echt wat vriendinnerig. We besloten moules frites te gaan eten HEERLIJK!!!  

Mijn kamer is echt zó saai!! In de badkamer ligt en hangt van alles van haar. Als ik haar zou moeten beoordelen zou het negatief uit vallen. Maar zij is ook weer zo aardig, op haar manier. Dus geen recensie van mijn kant

Totaal 1094km